بیمارستان دوم شهرستان داراب پروژه ای است که در سال ۱۳۹۳ با حضور دکتر ایمانیه رئیس وقت دانشگاه علوم پزشکی شیراز و در زمان نمایندگی آقای نبی ا… احمدی به زیور کلنگ زنی آراسته شد و عملیات اجرایی آن آغاز شد. مبادله موافقت نامه این بیمارستان از محل اعتبارات تملک دارایی های سرمایه ای برنامه پنجم توسعه به شماره طبقه بندی ۳۰۳۰۳۷۷۳ و به استناد ابلاغیه شماره ۱۲۸۱۹۱ مورخ ۲۲/۱۲/۹۲ معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور طی نامه شماره ۱۴۹۰۸۶ مورخ ۲۸/۱۱/۹۳ سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور با دانشگاه علوم پزشکی شیراز مبادله و جهت اجرا ابلاغ شده است.این پروژه در تاریخ ۹/۹/۹۳ توسط دکتر ایمانیه و جمعی از مدیران دانشگاه علوم پزشکی شیراز و مسئولین شهرستان داراب کلنگ زنی شده است.
در مرداد ماه سال ۹۴ مناقصه احداث فاز اول بیمارستان با برآورد ۷۲۵/۴۵۸/۵۸۲/۶۸ ریال به مدت ۹ ماه برگزار و پیمانکار آن انتخاب می گردد. پیمانکار پروژه بدون در نظر گرفتن مدت زمان قانونی اجرای قرارداد و پس از گذشت ۱۵ ماه فقط نیمی از فونداسیون کف را اجرا کرده و در تاریخ ۳/۹/۹۵ کار را متوقف می کند، اوایل سال ۹۶ از پیمانکار خلع یدشده و پیمانمکار جدید معرفی می شود؛ عملکرد پیمانکار جدید هم چندان رضایت بخش نبوده و هنوز پروژه از پیشرفت فیزیکی مناسبی برخوردار نیست و تعلل در عملیات اجرایی ساخت بیمارستان دوم علیرغم تغییر پیمانکار مشهود است.
این در حالی است که تقریبا با اندک تفاوتی در زمان کلنگ زنی ۳ بیمارستان در شهرستان های مختلف فارس از جمله ارسنجان، مرودشت و لامرد کلنگ زنی شدند؛ حسب برخی شواهد این بیمارستان ها از پیشرفت فیزیکی بالای ۶۰ درصد برخوردارند در حالی که بیمارستان دوم داراب هنوز در حد فونداسیون کف و برافراشته شدن ستون های طبقه اول باقی مانده. تا کنون نه تنها مسئولین دانشگاه علوم پزشکی شیراز بارها از آن بازدید کرده اند بلکه جناب آقای دکتر هاشمی وزیر بهداشت و دکتر حریرچی معاون وی در دو مقطع زمانی از این بیمارستان بازدید کرده اند؛ اما هنوز از اثرات این بازدیدها نشانی یافت نشده و علیرغم اختصاص مبلغ ۳ میلیارد تومان از طرف معاون درمان وزارت بهداشت تا کنون این پروژه از پیشرفت قابل توجهی برخوردار نبوده و پبمانکار جدیتی در اتمام آن نشان نداده است. اخیراً هم با تلاش نماینده شهرستان مبلغ۲ میلیارد تومان به این پروژه اختصاص یافته اما با بودجه های قطره چکانی باید ده ها سال دیگر منتظر آغاز به کار این پروژه بود.
حال جای این سئوال باقی می ماند که تفاوت یک پروژه درمانی در شهرستان های فارس چقدر است؟ چطور ۴ پروژه درمانی همزمان کلنگ می خورند اما ۳ پروژه با سرعت و جدیت پیگیری شده، در آستانه افتتاح قرار می گیرند اما یک پروژه مشابه آنها پس از گذشت ۳ سال هنوز چون بناهای تاریخی فقط تعدادی ستون از آن نمایان است و از جنب و جوش
و فعالیت برای ساخت و تکمیل آن خبری نیست تا چه رسد به اینکه در آستانه افتتاح قرار گرفته باشد؟ اشکال اساسی چنین پروژه هایی به توان جذب بودجه و اعتبار مسئولین شهرستان باز می گردد یا مسائل دیگری مطرح است؟ چرا باید مدیران سطوح میانی و بالای وزارت بهداشت و درمان بین چنین پروژه هایی تفاوت و تبعیض قائل باشند؟
البته روند فرسایشی پروژه های عمرانی در کشور و در شهرستان ما بعنوان یک رویه پذیرفته شده و هم مسئولین و هم مردم به آن عادت کرده اند زیرا خود عقب گرد و واماندگی در این گونه پروژه ها سبب می شود هر از گاهی مسئولی بیاید و برود و وعده هایی هم بدهد و در نهایت با سال ها تأخیر پروژه ای با هزینه هایی به مراتب بیشتر از پیش بینی های اولیه افتتاح شود و آن زمان تازه یادمان می افتد که ای داد که عمر استاندارد این سازه ۳۰ سال بیشتر نبود که نیمی از آن در بلاتکلیفی به هدر رفت و بعد از افتتاح چند صباحی که گذشت باید آنرا قانونا تخریب کرد و از نو ساخت.
بیمارستان لامرد
بیمارستان مرودشت
بیمارستان ارسنجان
بیمارستان داراب
ثبت دیدگاه