پیرمرد خسته و درمانده وارد اتاق شد و بدون مقدمه کمک خواست، آقا کمک کن به دادمان برس؛پشت سر او پیرزنی با احوال پریشان نیز وارد اتاق شد و هر دو با هم گفتند: یه کاری کنید، پسرم با موتور تصادف کرده و الان تو بیمارستان هست، شروع کرد به استمداد و التماس و زاری …..ما نداریم پرداخت کنیم، وضعیت من را که می بینی بعد از ۶۰ سال من هستم و این پیرزن و پسرم که الان گرفتار بیمارستان هست و نمی دانم چکار کنم و شروع کرد به اشک ریختن ..
مانده بودم چه بگویم: گفتم خوب بگو چی شده؟ گفت: پسرم با دوستش سوار موتور سیکلت شدند و رفتن تفریح تو برگشتن تو مسیر از جاده رفته بیرون هم خودش زخمی شده و هم لگن و زانوی دوستش شکسته، گواهینامه رانندگی با موتور سیکلت که نداره، موتور هم بیمه نداره، الان گرفتار شدیم، خواهش میکنم یه کاری کن،میگن یه ماشین بهشون زده و رفته بعضی ها هم میگن خودش از جاده رفته بیرون، الان دوستش رفته شکایت کرده و ۶۵ میلیون تومان دیه براش اومده ما هم که نداریم،جناب یه کاری برامون کن، به دادمان برس.
فردای آن روز در محل تصادف حاضر شدم و پس از بررسی فراوان در محل و بازدید وسیله و انجام تحقیقات لازم به این نتیجه رسیدم که هیچ وسیله دیگری در صحنه نبوده و راننده به دلیل سرعت زیاد در سر پیچ از جاده خارج شده که هم خودش آسیب دیده و دوستش … و متأسفانه هیچ کمکی غیر از پرداخت هزینه های بیمارستان به آنها نمی شود …
گریه ها و التماس های پیرمرد نیز کمکی به موضوع پرونده نمی کرد. متاسفانه حالا به غیر درد آسیب جدی که به زانوی راننده وارد شده بود؛ درد دیگری هم اضافه شده به نام بدهکاری دیه به ترک نشین موتور سیکلت که از قضا دوست صمیمی پسرش بود …
علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد.
سرگرد مهکویی- پلیس راهور فرماندهی انتظامی شهرستان داراب
ثبت دیدگاه