به گزارش پایگاه خبری عصر داراب نیوز، رسول امیری:
اغا هُل نده برو توصف*
هر چار سال یه بارشاهد صف طولانی و سروصدای پست بندی هستیم.
یه عده که جوش خوردن به میز وکنده نمیشن مجبورن بامیزشون برن خونه بر گردن سرکار.یه عده هم با سنگ فرز تلاش دارن اینا را ازمیزجدا کنن..
خلاصه کلی وقت وعمرمون صرف جداسازی وجوش مجدد میشه که بهش میگن تودیع ومعارفه.البته بعضی وقتاتودیع ومعارفه ها بدون دنگ وفنگه..
مدیریت محترم صبح پا میشه
بره محل کارش یهو سریدار ا بهش میگه: آهای کجا؟جنابعالی؟
به همین راحتی..!
با این صف طولانی، فکر کنم اداره کم بیاریم!
اگه قرارباشه قدیمی ها باشن جدیدا هم اضاف شن ،
ارباب رجوع هم کم میاریم.
پیر شده ها بدون مشورت رفتن جلو جلو کت وشلوار دوختن
شاید مدارک وسوابقتون جفت جور نبود و پست راننده ی غلتک بهتون دادن، اون وقت غلتک و کت وشلوار؟؟
*آغا هل نده برو توصف*
اولویت با اوناست که چند ساله تونوبتن.اصلن نظرتون چیه مسابقه ی ماست خوری بذاریم ؟بازم اگه ریاست طلب اضاف اومد تعدادیشون بذاریم مدیر گروه واتساپ! بعدش نوبت به پست معاونت می رسه، اونم باید شیر خط کنیم و بازم باید تعدادیشون بذاریم معاونت محترم مدیر واتساپ!
ولی باز جا کم میاریم. راهی نداریم که شیفتی پست بهشون بدیم ولی بازم تعدادی روی نیمکت ذخیره منتظر می مونن.
چه جالب ! خیلی چیزا هرچارسال تکرارمیشه.! بعضیا قهر و بعضیا جر و دعوا می کنن که اگه پست من جور نشه چنین وچنان می کنم وبعضیاهم واسطه می فرستن که بذارید ما سر جامون باشیم.
البته همه قصدشون خدمته و هیچ سودی هم براشون نداره به نظرم نیت همه شون جمع کردن ثوابه ،ولی مطمئن نیستم..
می گم چطوره باشهرها و استان های همجوار صحبت کنیم چندتاشون بفرستیم مثلن معاونت دهیاری یکی از روستاها یا مثلن نگهبانی یا کمک سرپرست بایگانی اداره کل استان های همجوار..
بعدشم فرت وفرت افتخارکنیم و بنویسیم یک همشهری در فلان نقطه کشور مسئولیت گرفت.
*جون من ساکت! یه ایده توپ به نظرم رسید*
چطوره یه مرکز پُست آفرینی راه اندازی کنیم؟ داوطلبا برن وارد سایت دبلیو دبلیو پست دات کام بشن. تا بخوان سرچ کنن و فرم مشخصاتشون پرکنن با این وضع خراب اینترنت حوصله شون سر میره چارتا بد وبیراه میگن میرن دنبال کارشون۰
اگه تک وتوکی ول کن معامله نبودن خیلی راحت بهشون بگیم:
*باتوجه به شرایط موجود…*
واما بعد…
عرض کنیم خدمت این وری ها و اون وری ها میون دعواتون شکر! پست بندی که تموم شد ، فکر یه بیست لیتری آب و چار تا قرص مسکن و دوسه من آسفالت هم برا مردم باشید..
همراه با عکس،یه جوری هم بایستید که مثلن حواستون به دوربین نیست.
ثبت دیدگاه