کشف تازه از تدفین انسان در داراب
یه گزارش پایگاه خبري عصر داراب نیوز به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی، کاوش باستان‌شناسی محوطه «هیربدان» داراب به شناسایی نهشته‌هایی از دوره کفتری و یافته‌هایی از قبیل تدفین‌های انسانی، سازه‌های معماری و چند کتیبه روی لبه ظرف سفالی منجر شد.
سپیده جمشیدی یگانه ـ سرپرست هیأت باستان‌شناسی در این منطقه ـ گفت: شهرستان داراب در استان فارس با توجه به موقعیت جغرافیایی، دشت حاصلخیز و منابع آب کافی، همواره در دوره‌های مختلف مورد توجه جوامع انسانی بوده است، اما با وجود غنای فرهنگی، چندان مورد پژوهش قرار نگرفته و معدود پژوهش‌های باستان‌شناسی معطوف به دوران تاریخی و اسلامی بوده، از این رو کاوش و پژوهش در دوره‌های قدیمی‌تر ضروری به نظر می‌رسد.
این باستان‌شناس با بیان‌این‌که پروژه کاوش در این محوطه با مجوز پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری انجام شد، افزود: به منظور شناخت شاخصه‌های فرهنگی، این منطقه در طول هزاره‌های سوم و دوم پیش از میلاد و همچنین شناخت برهمکنش‌های فرهنگی منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای تپه هیربدان برای کاوش انتخاب شد.
او با اشاره به این‌که محوطه هیربدان نخستین‌بار توسط «میروشجی» شناسایی شد و در سال ۱۳۹۷ نیز خانی‌پور از این محوطه بازدید کرد، ادامه داد: با توجه به اهداف کاوش، در این فصل، پنج گمانه و دو ترانشه ایجاد و کاوش در آن‌ها منجر به شناسایی نهشته‌هایی از دوره کفتری شد.
این باستان‌شناس با بیان این‌که از یافته‌های این کاوش می‌توان به تدفین‌های انسانی، سازه‌های معماری و چند کتیبه روی لبه ظرف سفالی اشاره کرد، به تشریح یافته‌های این پروژه پرداخت و افزود: تدفین‌های این محوطه از نوع سادۀ چاله‌ای و به صورت طاقباز و جنینی بوده است. معماری به‌دست‌آمده شامل چند فضای مستطیل‌شکل و یک فضای مدور بود که همگی با مصالح خشت ساخته شده‌اند.
دوره‌های بانش و کفتری، دو دوره بسیار مهم در دوران پیش از تاریخ و آغاز تاریخ در منطقه فارس هستند. دوره بانش همزمان با پدیده پروتوعیلامی در حوضه رود کر آغاز می‌شود و ملیان محوطه کلیدی در این دوره می‌شود. پس از پایان این دوره، جمعیت منطقه کاهش می‌یابد و سپس در دوره کفتری جمعیت منطقه به شدت رشد می‌کند و ملیان دوباره پایتخت حکومت عیلام می‌شود.
ثبت دیدگاه