علی زارعی- کم کم ضرب آهنگ انتخابات در کشور شروع می شود و دوباره بگو مگو ها و رایزنی ها خانه به خانه و تک به تک آغاز می شود. قصه ای که هر ۲ سال یک بار تکرار و تکرار می شود تا مردم برای سرنوشت خویش تصمیم بگیرند. گاهی برای انتخاب نماینده و وکیل مجلس و گاهی برای شورای اسلامی شهر و روستا در هر دو مورد آنچه اتفاق می افتد رأی دادن بر اساس روابط دوستی و خویشاوندی است.
اسفندماه آغاز ثبت نام برای انتخاب اعضای شورای اسلامی شهر و روستا است. شوراهایی که حسب قانون وظایفی دارند که برخی از وظایف شورا را جهت اطلاع خدمت شما عرض می کنیم:
– انتخاب شهردار و یا دهیار برای مدت چهارسال
-بررسی وشناخت کمبودها، نیازها و نارسائی های اجتماعی فرهنگی، آموزشی، بهداشتی، اقتصادی و رفاهی حوزه انتخابیه و تهیه طرح ها و پیشنهادهای اصلاحی و راه حل های کاربردی در این زمینه ها جهت برنامه ریزی و ارائه آن به مقامات مسئول ذیربط
– نظارت بر امور بهداشت حوزه شهر
این سه مورد بخش کوچک و مهمی از وظایف شوراها است که البته با اندک تفاوتی با وظایف شورا در روستا مطابقت دارد.
نگاهی به عملکرد شورا در داراب نشان می دهد دوستان در شورای شهر داراب طی ۴ سال گذشته چندان خوش ندرخشیده اند که اگر چنین بود اوضاع شهر باید بگونه ای دیگر باشد.
براستی نمی توان برای برخی مشکلات شهر چاره ای اندیشید؟ اگر بنا باشد شورا همان کارهایی را انجام و تصویب کند که از عهده شهردار به تنهایی هم بر می آید پس فلسفه وجودی آن چیست؟ اگر اعضا شورا نتوانند با مشورت با یکدیگر گره های کورشهر بگشایند و برای مشکلات آن راه حلی بیابند پس فلسفه وجودیشان چیست؟
اصولا شهرداران از پس امور روزمره شهرداری و شهر مانند فضای سبز، امور جاری شهرداری، حمل پسماند و آسفالت و … براحتی بر می آیند همینطور که در سال های ماقبل حضور شورا بر می آمدند. بنابراین حضور چند نفر در کنار شهردار برای انجام کارهای روزمره نبوده بلکه وجود شورا نه تنها جنبه نظارتی بر شهردار و عملکرد او و مجموعه تحت امرش دارد بلکه بازوی قدرتمند فکری و اجرایی برای گره گشایی از مشکلات شهر در کنارشهردار بوده تا بتوانند امور شهر را به سامان برسانند و از مشکلات آن بکاهند.
بنابراین عضویت در شورا برای پز دادن و داشتن موقعیت اجتماعی نیست بلکه یک مسئولیت اجتماعی است و بار سنگین بر دوش کسانی است که خود را داوطلب نمایندگی مردم می کنند. حال در وهله اول کسانی که می خواهند وارد عرصه انتخابات شورا شوند باید خود را دارای این توانمندی بدانند و خود صلاحیت خویش را اخلاقا و از روی وجدان برای ورود به عرصه خطیر این مسئولیت اجتماعی تأئید نمایند و اگر این توانمندی را در وجود خود نمی بینند بی خود و بی جهت خود را وارد این عرصه نکنند تا لااقل آنانی که توانمند بوده و از پس این مسئولیت بر می آیند و از توانمندی علمی، اجرایی و اجتماعی برخوردارند با اقبال مردم وارد گود انتخابات شده و به شورا راه یابند.
بنابراین جایگاه شورا مهم و حیاتی است و جای انسان های شایسته است، نباید دوستی، رفاقت، خویشاوندی و سفارش سبب شود تا مردم نتوانند افراد شایسته را انتخاب کنند و کسانی وارد شورا شوند که صلاحیت علمی، اخلاقی، اجتماعی و فرهنگی لازم را نداشته باشند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
ثبت دیدگاه