سه شنبه, ۲۹ اسفند , ۱۴۰۲ 10 رمضان 1445 Tuesday, 19 March , 2024 ساعت تعداد کل نوشته ها : 1985 تعداد نوشته های امروز : 0 تعداد دیدگاهها : 1577×
  • اوقات شرعی

  • گوش اگر گوش من و ناله اگر ناله تو/بی پرده با مسئولین ستاد کرونا شهرستان داراب

    شناسه : 12878 ۲۱ فروردین ۱۴۰۰ - ۱۱:۲۸ 550 بازدید ارسال توسط :

    علی زارعی: بحران کرونا برای چهارمین بار متوالی وارد اپیدمی به مراتب خطرناک تر از گذشته شده اما این  بار این داستان کم کم به یک تراژدی هولناکی مبدل می شود که آه از نهاد هر انسان شرافتمندی برخواهد آمد. افزایش تعداد مبتلایان و در نتیجه بستری شدن تعداد زیادی از آنها از یک سو، […]

    گوش اگر گوش من و ناله اگر ناله تو/بی پرده با مسئولین ستاد کرونا شهرستان داراب
    پ
    پ

    علی زارعی: بحران کرونا برای چهارمین بار متوالی وارد اپیدمی به مراتب خطرناک تر از گذشته شده اما این  بار این داستان کم کم به یک تراژدی هولناکی مبدل می شود که آه از نهاد هر انسان شرافتمندی برخواهد آمد.

    افزایش تعداد مبتلایان و در نتیجه بستری شدن تعداد زیادی از آنها از یک سو، گستردگی مناطق درگیری که یا وضعیت خطرناک قرمز دارند یا در آستانه ورود به باشگاه قرمزها هستند از سوی دیگر وضعیت بحرانی کوید ۱۹ در چهارمین اپیدمی را خطرناک تر کرده است.

    به همه موارد، خستگی کادر درمان و بیمار و بستری شدن جمع زیادی از مبارزین خط مقدم سلامت هم اضافه کنیم می توان به عمق فاجعه پی برد. نکته این جاست که چرا نباید در جامعه اسلامی و شیعی تا این قدر بی خیالی و افسارگسیختگی زیاد باشد که نه تنها عده ای از مردم با این بلای خانمان سوز عوامانه و غیر مسئولانه برخورد می کنند بلکه مسئولین هم به جای جدیت و برنامه ریزی مناسب و قاطعانه همراه با نظارت صحیح، دچار نوعی عوامزدگی شده و حال که کارد به استخوان رسیده زحمت کشیده اند و چند عروسی را تعطیل، آلات موسیقی را توقیف و یا پس از برگزاری مراسم های بعضا چندصد یا هزار نفری با متولیان برخورد کرده و راهی دادسرا می نمایند. آیا این رفتارها برای مبارزه با این ویروس خطرناک کافی است؟

    اگر به زعم اکثر قریب به اتفاق کارشناسان بهداشت و درمان برگزاری مراسم های عقد، عروسی و تشییع جنازه و دورهمی های خانوادگی از اصلی ترین دلایل شیوع این بیماری مهلک است، دست اندرکاران کرونا به ویژه ستاد کرونا نباید پس از اپیدمی سوم و آبی شدن رنگ شهرستان قدری سیاست به خرج می دادند و برای زمان پیش رو برنامه ریزی می کردند تا بار دیگر شهرستان دچار این مصیبت نشود؟

    آیا نمی شد برای برگزاری مراسم عقد، عروسی، ختم و تشییع جنازه ها ضابطه گذاشت؟ آیا کنترل رفت و آمدها به مراکزی مانند بازار و خیابان امکان پذیر نبود؟ آیا نمی شد برای حضور مردم در این مراکز ضابطه تعریف کرد؟ آیا امکان استفاده از نیروهای اداری، مردمی، بسیج و… برای کنترل اجتماعات و محل پر رفت و آمد وجود نداشت؟

    به راستی بازی موش و گربه با کرونا تا کی باید ادامه داشته باشد؟ آیا پس از اپیدمی چهارم باید منتظر اپیدمی پنجم باشیم و در این میان تعداد زیادتری از همشهریانمان را تا قبرستان بدرقه کنیم و یا رنج این بیماری مهلک را به جمع بیشتری از هم نوعانمان تحمیل نماییم؟ آیا نباید برای کادر درمانی که رنجور از یک سال مراقبت از بیماران کرونایی هستند و گاها خودشان هم گرفتار این ویروس مهلک شده اند دل سوزاند؟

    اطاله کلام نشود؛ منظور از این چند کلام این بود که به مسئولین شهرستان به ویژه عزیزان ستاد کرونا یادآور شویم که اپیدمی چهارم شروع و امیدواریم ختم به خیر شده و کمترین تلفات را داشته باشد. اما شما را به خدا از پس آن فکری بکر کنید، شما دیگر مانند مردم عادی ساده انگار نباشید، اجتماعات و نظارت بر اجرای آن را نظام مند کنید و با کسانی که تخطی می کنند برخورد قاطع داشته باششید. اما برای کسب و کار مردم نیز فکری کنیدتا این گونه نباشد با تعطیلی های مکرر متضرر شوند. هر چند سخت است اما شدنی است.

    قدری تدبیر و اندکی نظارت و قاطعیت می تواند ما را سربلند از این آزمون بیرون آورد. فرهنگ سازی و کار سنگین رسانه ای برای آگاهی بیشتر مردم همراه با قانونممند کردن اجتماعات و نظارت بر اجرای دقیق آن می تواند در برون رفت از این شرایط بحرانی و سخت موثر واقع شود. باشد که چنین شود و دیگر بار رنگ قرمز بر سرزمین کهن داراب پاشیده نشود و آسمانی صاف و نیلگون بر فراز این دیار گسترده شود.

    ثبت دیدگاه

    دیدگاهها بسته است.