قطع گاز؛ هشداری برای ستاد بحران داراب

از اولین ساعات بامداد دیکشنبه ۱۸ مرداد ماه گاز در شهرستان داراب قطع شد، امری که با اطلاع رسانی به موقع اداره گاز اتفاق افتاد و غیر منتظره نبود، حداقل حسن این اطلاع رسانی این بود که مردم برای فراهم کردن اقلام مورد نیاز خود اقدام کردند مثل خرید نان و آماده کردن کپسول های گاز، پر کردن پیک نیک و یا آماده نمودن چراغ های نفتی که کم کم به فراموشی سپرده شده بودند و این اتفاق سبب شد تا از کنج انبار بیرون آماده و چند روزی محبوبیت خود را بدست آورند.
البته باز هم جای شکرش باقی است که این اقدام اداره گاز در زمستان اتفاق نیفتاد وگرنه مشکلات مردم بیشتر می شد و حداقل باید برای گرم خود و خانواده به زحمت بیشتری می افتادند وگرنه صفوف نان، و گاز و احیانا نفت خیلی طولانی تر می شد.
اما آنچه باید به آن توجه ویژه کرد اینست که ستاد بحران شهرستان داراب تا چه حد برای رویارویی با بحران های احتمالی آمادگی دارد؟ آیا تمهیدات لازم برای چنین روزهایی اندیشیده شده است؟ اداره های مرتبط نظیر هلال احمر، شبکه بهداشت، شهرداری ها، ادره آبفا، گاز، جهاد کشاورزی و سایر اداره ها برای بروز احتمالی چنین حوادثی آمادگی دارند؟
همیشه نباید منتظطر بود تا حتما حادثه ای رخ دهد تا ستاد بحران دست بکار شود بلکه همین برنامه های روتین و معمولی هم خود می تواند در صورت ادامه داشتن به یک معظل اجتماعی مبدل شود و یک بحران قلمداد شود؛ مثل قطع چند روزه گاز برای اتصال چند روستا به شبکه گاز که اگر چند روز بیشتر تداوم یابد خود بحرانی را رقم خواهد زد. یا مشکلات ناشی از اختلال در شبکه های برق و آب و …، حال تصور بفرمائید این اتفاقات چند روز بیشتر طول بکشد، مثلا بجای ۳ روز، ناخواسته یک هفته یا یکماه بطول انجامد، آنموقع چه خواهد شد؟ آیا باز هم باید مردم در صف های طولانی نان بایستند؟ برای چند روز؛ نان تهیه کنند؟ آیا مایحتاج مورد نیاز آنان براحتی فراهم می شود؟ صف گاز و پر کردن پیک نیک تا کجا کشیده خواهد شد؟
به یاد دارم که در اوایل دهه۷۰ شاید سال ۷۳ بود که برف شدیدی در شیراز بارید، بسیار غیر منظره بود، برق برای چند روز قطع شد، نانوایی ها بدلیل برقی بودن دستگاه های پخت نان از کار افتاد، صفوف طولانی در مقابل چند نانوایی که موتور برق داشتند بحدی بود که مردم باید ساعت ها در صف می ایستادند، قیمت نان سنگک که آنزمان حدود ۱۰ تومان بود در بازار آزاد به ۱۵۰ تومان رسید، مردم برای روشنایی به شمع روی آوردند، در اثر وجود برف در کوچه ها و تراکم آن رفت و آمد مردم بسختی صورت می گرفت و آمار شکستگی در اثر سُر خوردن مردم در برف بالا رفت و برای بیمارستان ها تا حدودی مشکل ساز شد، نفت کم یاب شد، خدمات شهری به سختگی انجام می شد، خلاصه اینکه چند روزی شرایط برای مردم بسختی رقم خورد زیرا تهیه نان هم بایشان مشکل شده بود و اگر این روند ادامه می یافت قطعاً مشکلات دیگری هم بوجود می آمد. یا مشکل آب که سال گذشته در داراب بخاطر قطع چند ساعته برق رخ داد و دیدیم که در تابستان و گرمای طاقت فرسای آن در این شهر مردم بخاطر پر کردن یک تانکر آب کارشان به دعوا و مرافعه هم کشیده شد، با وجودی که آبفای شهری از چند شهر تقاضای ارسال تانکر آب کرد، آیا همه اینها هشداری برای ستاد بحران داراب نیست؟
باید قبول کرد که همیشه بحران ها از آسمان نازل نمی شوند، بلکه هر لحظه ممکن است در اثر حادثه هر چند کوچک یا بزرگی اتفاقی رقم بخورد که کل شهرستان را تحت تأثیر خودش قرار بدهد، مثل قطع چند روزه آب، برق، گاز، آتش سوزی و … بنابراین باید ستاد بحران شهرستان این آمادگی را داشته باشد تا مشکلات مردم را به حداقل برساند و از بروز حوادث دردناکتر برای مردم جلوگیری کند.
البته بروز بحران های احتمالی چون سیل، زلزله که دو حادثه مشکل ساز برای مردم هستند همیشه در این شهرستان محتمل است که وظیفه ستاد بحران را سنگین تر می کند و اگر آمادگی لازم برای رویارویی با آن وجود نداشته باشد، خود مبدل به فجایع انسانی و یا مشکلات فراوان اجتماعی می گردد.
حال مدیریت بحران داراب باید به چند سووال پاسخ دهد،؛
۱- آیا ستاد بحران شهرستان داراب آمادگی لازم برای رویارویی با بحران های احتمالی طبیعی و غیر طبیعی را دارد؟
۲- آیا اداره ها و نهادهای مرتبط از آمادگی لازم برخوردار هستند و اقلام مورد نیاز خود را به اندازه کفایت در اختیار دارند؟
۳- برای تأمین حداقل های مورد نیاز مردم فکری شده است؟ مثلا آیا نانوایی ها در صورت قطع گاز برای چند روز امکان اینرا دارند که سوخت لازم برای جایگزینی گاز مثلا استفاده از گاز مایع(کپسول های گاز) را فراهم کنند؟ آیا نانوایی ها ژنراتور برق مورد نیاز دارند تا در صورت قطع برق برای چند روز بتوانند نان مردم را تأمین کنند؟
۴- آیا فکری بحال محل اسکان احتمالی مردم شده است؟
۵- هلال احمر به اندازه کافی اقلام مورد نیاز مردم مثل چادر، پتو، چراغ والر و … در اختیار دارد؟
۶- در صورت بروز و اخلال در شبکه برق رسانی آیا باز هم مردم باید با مشکل بی آبی مواجه شوند؟ آیا چند ژنراتور برای راه اندازی پمپ های آب در اختیار آبفا قرار دارد؟
۷- شبکه بهداشت و درمان و بویژه بیمارستان جوابگوی مشکلات بهداشتی مردم خواهند بود و آمادگی پذیرایی از بیماران و حادثه دیدگان را خواهند داشت؟
۸- اداره راه و شهرسازی آمادگی بر طرف کردن مشکلات پیش آمده در راه ها را دارد؟
۹- شهرداری به اندازه کافی برای ارئه خدمات شهری آماده است؟ در صورت بروز هر مشکلی توان رفع آنرا دارد تا مردم با مشکل مواجه نشوند؟
۱۰- آیا ستاد بحران فکری بحال سازمان دهی نیروهای مردمی کرده است؟ چگونه از نیروهای مردمی استفاده خواهد کرد؟ چه نهاد و یا اداره ای مسوول سازمان دهی گرو های مردمی برای کمک به حادثه دیدگان است؟
و سووالات فراوان دیگر، امید که ستاد بحران در خواب نباشد و یا لااقل خود را به خواب نزده و آمادگی لازم برای مواجه با حوادث طبیعی و غیر مترقبه ای که هر لحظه مردم این شهرستان را تهدید می کند را داشته باشد.
علی زارعی