در نامه گلایه آمیز دهیاری و شورای اسلامی روستای پیرمراد مطرح شد: از مسئولین تقاضا داریم کمی هم به سخنان ماگوش دهند

بسمه تعالی
از شورای اسلامی و دهیاری روستای امام زاده پیرمراد به مسئولین شهرستان داراب
احتراما؛ به استحضار می رسانیم با وجود اینکه سال ها از عمر این روستا می گذرد و در جوار این روستا امام زاده بزرگوار سید علاالدین حسین پیرمراد و مرقد مطهر و پاک شهیدان گرانقدر انقلاب آرمیده اند اما متأسفانه چندان مورد توجه شما مسئولین قرار نگرفته است. هر چند نوشتن اینگونه مطالب تکراری شده است ولی باز هم با این نامه نگاری ها لااقل می شود مردم روستا را چند روزی سرگرم کرد یا خود مانی بگویم گول زد که ما نامه نوشته ایم و قرار شده کارمان انجام شود، ولی جناب آقای احمدی، فرماندار گرانقدر و مسئولین بزرگوار به احترام امام زاده، شهدای عزیز و جهت رفاه حال زائرین به مطالبه به حق مردم این روستا پاسخ دهید.
حضرات مسئولین، جناب آقای احمدی، فرماندار و بخشدار گرامی، در عاشورای حسینی که به این روستا تشریف آوردید مشاهد نمودید که با وزیدن یک نسیم کوچک تا چه اندازه گرد و خاک به هوا بلند می شد.نماینده بزرگوار، جنابعالی چندین سال پیش در سی دی که منتشر نمودید به جوانان و ما اهالی چه قولهایی دادید؟ آیا بیاد دارید؟
مسئولین عزیزی که خود را خدمتگزار مردم می دانید؛ ما می خواهیم بدانیم که فرق روستای ما روستاهای همجوار چیست؟ اکثریت خیابان های روستاهای اطراف ما آسفالت و کوچه های آنها لبه گذاری شده است. ما هم جزء همین مردم هستیم، مردمی که تا کنون تا پای جان از انقلاب و آرمان های آن دفاع کرده اند، مردمی که رأی دادیم و مردم را تشویق کردیم تا حضور حداکثری پای صندوق های انتخابات داشته باشند تا دشمن ناامید گردد.
هنگامی که به فرمانداری برای حل مشکلات روستا مراجعه می کنیم می گویند با بخشدار و دیگر مسئولین جلسه بگذارید و دست به دامن آنها شوید شاید چیزی کمک کردند آیا این درست است که ما برویم التماس مسئولین کنیم تا شاید آنها دلشان به رحم بیاید و قولی به ما بدهند.
دیگر جایی سراغ نداریم، مگر اینکه برویم لارستان و از خیرین آن منطقه یاری طلب نمائیم شاید آنها دلسوزی کنند. مدرسه دو کلاسه روستا فرسوده است، یک حسینیه یا مسجد در روستا نیست در صورتی که در دور افتاده ترین مناطق شهرستان مسجد و حسینه ساخته شده است ما نمی دانیم گناه ما چیست؟
مردم روستا نسبت به صحبت های ما بی اعتماد شده اند و ما را مسخره می نمایند و می گویند شاید شماها نمی توانید با مسئولین صحبت کنید. باور نمائید کوچه های روستای ما هنوز خاکی است و مردم در ایام سال اگر بخواهند مراسمی را برگزار نمایند باید درب خانه های خود را آب پاشی نمایند.
تنها چیزی که به فکرمان می رسد این است که دوباره کوچ نشینی را شروع نمائیم و هرجا که آب بود منزل کنیم. شورا و دهیار شدن هم نخواستیم و به قول مردم؛ بزرگی درد سر دارد اما این بزرگی را نخواستیم چرا که حتی فرزندانمان را هم به مدرسه دیگری راه نمی دهند و می گویند شما خودتان مدرسه دارید ولی آنها نمی دانند که مدرسه سنگی روستای ما باید در لیست آثار باستانی جای گیرد. این مشکلات در حالی گریبان اهالی روستا را گرفته است که مسئولین داد می زنند که می خواهیم جلوی مهاجرت را بگیریم که مردم را از روستا به شهر مهاجرت نکنند .
از مسئولین به ویژه نماینده محترم تقاضا داریم کمی به سخنان ما هم گوش دهند و با توجه فاصله نزدیک مشکلات روستای ما را ببینند.
باور کنید خدا می داند ما هم خسته شده ایم و مردم به ما رأی داده اند تا پیگیری مشکلاتشان باسیم و در قبال مردم زحمت کش که صبح زود می روند سرکار در مزارع و باغها برای لقمه نان حلال همه این دنیال و هم در آخرت باید پاسخگو باشیم که چه شد بهسازی روستا؟ چه شد مدرسه؟ چه شد زمین ورزشی که قول جوانان روستا دادید؟
در پایان از همه مسئولین به ویژه نماینده محترم شهرستان داراب و زرین دشت درخواست می نمایم توجه ویژه ای به روستای ما داشته باشند.
با تقدیم و احترام